Appeltje voor de dorst

We zijn vanochtend vroeg wakker. Het was erg koud vannacht. Ons dekbedje is dan toch wat te dun in de tent. Gelukkig gaan we weer richting warmer weer. Als we afscheid hebben  genomen van de camping-hondjes die de hele nacht bij onze auto hebben geslapen, rijden we naar Rehoboth. Het is 389 km op dezelfde weg. Uren achter elkaar. We lunchen bij de Hardap dam. Een prachtig gebied.

Onderweg stoppen we nog even bij een tankstation om water te kopen. Daar word ik meteen aangesproken door 2 jongetjes die vragen waar we vandaan komen en of we nog wat te eten hebben, of een snoepje. Ik beloof ze een appel en ik heb nog wat snoepjes. Als ik echter de achterdeur van de auto open doe, staan er ineens wel 10 kinderen en volwassenen die een appel willen. Ik deel uit zoveel als we hebben. Schrijnend eigenlijk…. 

Als we in Rehoboth aankomen worden we verwelkomd door Willem en Jenny. Zij nemen momenteel het project Lighthouse ministries waar. Er is een heel fijn gastenhuisje voor ons klaargemaakt. Nadat we ons hebben opgefrist, nemen ze ons mee uit eten bij lake Oanob. Wat een verwennerij.

Morgen draaien we mee op het project. 
Nu eerst lekker slapen op een echt bed 😴