Een dag uit het leven van

Vandaag draaien we een dagje mee met Patrick en Jennieke. Ik kan je nu alvast vertellen dat ik ze niet benijd. Sjonge wat een geduld moet je hier hebben en wat een passie hebben zijn voor deze community.

Het begint vanmorgen al met verschillende keren wisselen van plannen. Uiteindelijk heeft Patrick mannetjes van het dorp opgepikt om hier een betonnen pad te leggen. Dat was hij al langer van plan maar ineens was het vandaag een goed plan. Daar moest eerst vanalles voor geregeld worden. Er waren 8 mannetjes die het werk deden wat ze in Nederland met z’n tweeën doen 😉 Zo gaat dat hier. 
Uiteindelijk vertrekken wij met Jennieke veel later dan verwacht naar  Mbwata, 70 km verderop waar een andere locatie van hun project is. Daar zijn ze al veel verder zijn met het tuinproject. De gezinnen worden vandaag getraind in maken van een groentetuin. Onderweg moet er eerst nog vanalles geregeld worden. Waaronder lunch voor de cursisten en bouwmaterialen voor de kippenhokken. 
Om 14 uur komen we aan in the village waar de cursisten onder de boom les krijgen van Ernest. Maar eerst tijd voor lunch. Jennieke en ik maken broodjes met een soort roze worst.

Als de lunch voorbij is sluiten Menno en ik aan bij het lesprogramma. Superleuk om te zien. De cursisten zijn allemaal heel serieus. Jennieke moet ondertussen 100 problemen oplossen met de mensen die de kippenhokken bouwen. Over eten, bouwmaterialen, luie mensen en ik weet niet wat voor gezeur allemaal 😉 Ik heb ondertussen veel respect voor Patrick en Jennieke. Zoveel passie en zoveel geduld. Ik was al lang doorgedraaid geloof ik. Aan het eind van de middag gaan we nog even binnen in het dorpje waar de mensen wonen in lemen ronde hutjes. Mooi om echt even binnen te kunnen lopen in zo’n dorpje. En iedereen is gastvrij. Om 19 uur komen we weer thuis. Wij zijn moe en rusten morgen uit. Maar voor Patrick en Jennieke is morgen weer zo’n dag.